Zdradzona skamieniała i zamrożona w uczuciach

Zdradzona- skamieniała i zamrożona
w uczuciach

Przyszła do mnie. Tym razem ta żona. tzw. Zdradzana. Basia. 
Lato się zaczęło, coś przełom maja/ czerwca.
Pani Dyrektor Finansowa.
Umawiałyśmy się przez telefon.


Wiesz, bo ja wiem, że mam swoją odpowiedzialność, on się rozwinął poszedł dalej.

Mówi spokojnym głosem. Opanowana, Rozumiejąca nawet.  Nadmiarowo odpowiedzialna.
Kurczę- inna niż pozostałe zdradzone.Zbyt spokojna, jak na taką sytuację.
Niczego nie zakładam, jak zwykle.

Bo umysł tylko miesza i nie pozwala potem dojść do sedna.

A że często z wierzchu sprawa wygląda tak samo, łatwo wpaść w założenia.

Jest. Wysoka, trochę skandynawska uroda.

Siada. Mówi.

Dużo, konkretnie, logicznie.

Związki przyczynowo skutkowe zachowane. Się kupy trzyma jej wywód. I rozumie swój udział. Ale inaczej niż potem się pokazało.  Rozumie z umysłu. Serce, zamknięte.

 

Bo 5 lat temu odszedł do jakiejś przedstawicielki handlowej, tam wtedy były emocje, ale wrócił po kilku dniach. On dyrektor handlowy.

Bo zrozumiał i mu na rodzinie zależało. A ona nazbyt emocjonalna wariatka się okazała.

I jej też zależało, w końcu dwie córki, młode 10, 11 lat. To zależy, wiadomo.

A teraz to on w rozwoje poszedł, był na jakimś warsztacie dla mężczyzn i ona wie, że on taki bardzo świadomy się zrobił.

A ta kobieta to z bajki, rozwojowej, na fb się poznali, w jakiejś grupie. Ale on nie chce odejść, ze względu na dzieci. Ale się spotykają. I ona o tym wie.

Spokój, logika, opanowanie.

A ty, a ty co czujesz? Pytam.

Nie jesteś wkurwiona?

Co czujesz?

Nie wiem, rodzina ważna, w sumie się przyzwyczaiłam.


Powieka jej nie drgnie nawet.

O, żesz.
Nic.
Wchodzę w jej pole. Tak wyczuwam energię, kluczowe uczucia, blokady.

Jakbym się od silosu odbiła. Taki betonowy silos.

Ale dalej wizualizacja mi płynie. O, 😊 jakieś oczka patrzą z wewnątrz tego silosu, jakaś się rysa na tym silosie pojawia i te oczka, co patrzą na zewnątrz…

2 godziny z okładem mamy czasu. Na spokojnie, jest czas.

Siedzę, patrzę w sufit.

Mówię.

Najpierw Ty.
Tu chodź do mojej skrzyneczki z magicznymi rzeczami- czyli gadżety, co mi w rękę wpadły. Figurki, świeczki, kryształy, święte obrazki, różne różności.
I wiesz, tak zrobimy.
Ustaw siebie i męża, i potem swoją linię kobiecą do 4 pokolenia – mama, babcia, do czwartego pokolenia, i linie męską- tata, dziadek, tak samo.
I siebie w tym.
„Wzorcowo” postawiła.
Ona, za nią mama, tata obok mamy, z tyłu dziadkowie, wzorcowa linia przepływu energii w rodzie.
Piękny obraz. Niczym niezmącony.
Niczym właśnie.
Ruchu tam nie czuję, nic nie płynie.
Mówię jej- Basia, nie robię tego z reguły, bo to Ty wiesz najlepiej. Ale kurde- nie wierzę temu ustawieniu. Za pięknie, aby było prawdziwie.
Mogę?

Mogę ustawić to jak mi to przychodzi?Basia- ok.

Rozpiarduchę zrobiłam, jednym słowem.
Ona i mąż daleko od siebie.
Mama gdzieś daleko, ojciec daleko od mamy, rozsypka totalna.
Ona patrzy. Tak, masz rację. To tak naprawdę wygląda u nas.
A tak przy okazji.
Do reprezentacji kobiet- same duże gadżety, duży aniołek, duża bombka, świecznik.
A do reprezentacji mężczyzn małe rzeczy- mała sówka, mała krówka, takie tam małe figurki. Może i to przypadek. 😊

Basia patrzy.
I? -pytam?
I dalej martwo. Nic nie płynie.
Właśnie widzę- zastój, cisza, martwa taka, nie jak przed burzą. Bo przed burzą, to jednak jakieś napięcie jest. A tu nic. Nic. Zero energii. Nul.
Przestaw te figurki teraz jak czujesz.
Ona nic.
Nic nie czuję. Nic tu nie płynie.
I tak siedzimy nad tym stołem. Nic, martwo, tak jest nic.
I tak siedzimy. 5 minut, 10, 15. Nic.
To ważne – niczego nie pchać, i nie przyspieszać.
Uszanować to co jest, jakie jest.
Nadal nic.
Po 15 minutach takiego gapienia się na stół z figurkami, ruch…
Wchodzi mi taka myśl.
Dam Basi karteczki – różowa i zielona.
Na różowej napisałam – PRAWDA.
Na zielonej MIŁOŚĆ.
Ona nie wie co napisałam.
Mówię- Basia, połóż je tam, gdzie chcesz.
Jak będziesz potrzebować więcej tych karteczek, to mów.
Chce więcej różowych.
Tych z napisem PRAWDA. O tym nie wie Basia.
Kładzie pomiędzy kobietami w rodzie.
Mi wpada słowa- dużo …, trudnych, …, tajemnic, ciężko …
Ale nie pchamy dalej.
Karteczkę zieloną położyła między sobą i mężem.

I co? – pytam.
Wiesz, …, jakoś niby coś się poruszyło, ale to jeszcze słabo…
Też tak czuję. Same silosy.
Kobiety silosy.
Tak to zostawmy. Niech sobie to pole teraz pracuje.
My wypijmy herbatkę i jeszcze czuję, żeby popracować dalej.
Ale po herbatce.
Dla „odpuszczenia polu” pokazuję jej moje kolczyki, co je okazją hurtem pokupowałam, takie babskie drobiazgi.

Co dalej?
2 rzeczy.
Ustawiam krzesła, jedno za drugim.
Ja staję przed krzesłami, proszę, aby stanęła prze mną.
Jak się czujesz-większa czy mniejsza od mnie?
Równa. Trochę większa raczej, mówi.
Ale nie czuję żadnego przepływu- ustawiasz kobiety w rodzie, tak? Tak.
Ok. Coś mi mówi, żeby nie odpuszczać teraz i tak, mimo „sztywności” postać.
Proszę ją, żeby zamiast stać przede mną usiadła na krześle.
Trzymam ją z tyłu za lewe ramię. Daję swoją intencję- dla najwyższego dobra.
Mięśnie jej zmiękły nieco na karku.
Stoimy tak.
O nic nie pytam.
Niech samo płynie.

Basia odwraca się do mnie.
Lżej mi tak, spokojnie, jak siedzę i jestem mniejsza.
Mokre oczy widzę.
Chusteczki smarkające daję.
Poszło. Na silosie rysy.
A jak takie pękniecie w silosie, to już się nie da go z powrotem wrócić do tej szczelności.
Na szczęście.
Co jeszcze trzeba zobaczyć?
Jej relacje z energią męską.
Wchodzę w reprezentację tej energii. Ona jest sobą, ja reprezentuję- taką definicję- „zadałam”
energię męską, tą czystą, mocną, wzorzec metra w Sevre, jeśli chodzi o męską energię.
I …
Poczułam się słabo, mała, poszłam do kuchni. Tam odetchnęłam. Dobrze, że jej nie widzę. Uff. Ulga. Tam z nią trudno było, ciężko. Ocennie. Nikt mnie tam nie chciał.
Basia? Nie robiłam na niej wrażenia.
Mówi- w sumie mi lepiej jak jesteś tam kuchni. Tak jak byłaś tutaj to mnie irytowało. Taki mały jeszcze.

O tym, że weszłam w reprezentacje takiej „naprawdę męskiej energii” jej nie mówiłam. Teraz dopiero powiedziałam.


Widziałaś ten obraz?
Tak.
Cisza.
Łzy.
To co mam zrobi zrobić z mężem?
– Basia, ze sobą najpierw.
Widzisz.
Ale już płaczesz.
Potem, zrobiłyśmy jeszcze sesje uwalniania wzorców, programów i schematów.
Poczuła.
Tak nie do końca, ale zaczęła czuć.
Tak, jak, przez kondoma…,
Powoli, spokojnie, on też pęknie z czasem.
To i tak ogromny ruch- od silosu…

A pamiętasz, jak kartka leżała pomiędzy Tobą a mężem?
ZIELONA.

 

zdradzona żona obudzona wreszcie

Zdradzona żona, obudzona wreszcie

Zdradzona żona, obudzona wreszcie. ZDRADZONA WRESZCIE, OBUDZONA WRESZCIE. Zadzwoniła. Zimowy wieczór. Zdradzona żona. Musisz mi pomóc, to znaczy potrzebuję przyjechać do Ciebie na sesję. I ma

Read More »
kochanka co dała za dużo

Kochanka co dała za dużo

Kochanka co dała za dużo. Żyje z „workiem foliowym na głowie”. Kochanka, co daje za dużo, umiera powoli. Co dzieje się z Twoją energią życiową?

Read More »
kochanka- wzorce uwikłania

Kochanka- wzorce uwikłania

Kochanka- wzorce uwikłania Kochanka to taka kobieta, podobna często do żony. A czasem niepodobna. Kochanka to taka druga mama jak żona, tylko dobra i miła,

Read More »